خزان

 ستایش خدای راعزوجل که هستیم واونیزهست ,هست تاما باشیم,

واینک تاریخ دوباره خودرا تکرارکردوعزای دگری آمدتامانیزعزادارمیراث به جامانده ازامامی باشیم که خودرا,نه خودرا 

 بلکه امت بیگناه ومظلوم خویش راآنچنان که رضای خداوند خویشش بود,درزمینی بس ناچیزودرمقابل آنانکه ازخویشان 

میپنداشتندش,درفضایی غم آلودقربانی کندتا بلکه شاید شیعه بفهمدوشعورکندتااستدلال شهادتی عظیم راآگاهانه وازرویخرد

ونهازروی تعصب,انچنان که بایدحق مطلب رااداکندفهم کند,وامدم که بگویم نه تنها نشد,که فهم رانادیده وعصیان وتعصب

ودرغ وفرافکنی ها رادستاویزاموردنیوی خودکرده وحسین رافقط با ناله وشیون میشناسیم,حسین(ع)راچگونه بایدشناخت؟